கவிதைகள்

உன் நினைவுத் துளிகளின் பக்கங்களைமீட்டிப் பார்க்கிறேன்ஓ…வீரனே உன்னை என் மனதினில்சுமப்பதனால் எனக்குள் ஒரு பெரும் கர்வமுண்டுஅடைகாக்கும் பறவையைப்போல்சிதறிடாது உன் நினைவுகளைதினமும் பூஜித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்ஓட்டிற்குள் ஒளிந்த ஆமையைப்போல்நினைவுகளைத் தந்து மறைந்து விட்டாய்ஆயுள் தண்டனைக் கைதியைப்போல்யாரும் இல்லாத அறையொன்றினுள்விம்மி அழுத ஞாபகங்கள்திரைவிலக்கி காட்சியாக வருகிறதுமுட்கள் மீது...

நாங்கள் மனிதர்கள் மீதுகாதலுக்காகநட்பிற்காகமரியாதைக்காகதேவைக்காககாத்துக்கிடக்கிறோம்ஆனாலும் காத்திருப்புகள்அத்தனை சுவாரசியமானவை அல்லஅவை ஒரு பயத்தைஒரு அவ நம்பிக்கையைஒரு தோல்வியைஒரு பெரும் வலியைஒரு இயலாமையின் கோவத்தைஎங்களுக்கு பரிந்துரைக்கிறதுபடிக்கப்படிக்க நிறைவில்லாஅனுபவங்கள் மனிதர்கள்ஆனாலும் மனிதர்களைபடிப்பதற்காகஎங்கள் சுயத்தைஎங்கள் கௌரவத்தைஎங்கள் அடையாளத்தைஎங்கள் தனித்துவத்தைஅடமானம் வைக்கவேண்டியிருக்கிறதுநிரப்பவே முடியாத...

அந்த நிலத்தில் நின்று கருவுற்றதற்காகஒரு பெரும் தண்டனையைதிணித்திருக்கிறீர்கள்அந்த நிலத்தின் மீது நாங்கள் கொண்ட நேசத்திற்காககருவறைகளுக்குள் கத்தி பாச்சுகிறீர்கள்அந்த நிலத்தில் நாங்கள் நடந்ததற்காகஎங்கள் விலைமதிப்பற்ற மானத்தைதாரைவார்க்கப் பணிக்கிறீர்கள்உங்கள் சுயலாபங்களைஉங்கள் பகட்டு அரசியலைஉங்கள் பாழ்பட்ட தேசத்தின் இறையாண்மையைஎங்கள் கண்ணீர் ஊற்றி வளர்க்கிறீர்கள்பாவங்களின் மேட்டில்அமர்ந்தபடி நீங்கள்உங்களை உயரத்தில் வைத்ததாய்எண்ணலாம்ஆனால் சாபங்களின் புதைகுழிஉங்களை...

பத்து ஆண்டுகள் கடந்த சென்றாலும் தாயின் மனதில் பிள்ளைகள்என்றும் பிள்ளைகளே..!தாயே உன் கண்ணீா்விலைமதிப்பற்றது...!தாயே உன் வேதணையைஇங்கு எந்த அமைப்பும்கண்டுகொள்ளாதுஏன் என்றால்நீ எம் தமிழ் தாயல்லவா..!தாயே உன் கதறலையாரும் கண்டு கொள்ள மாட்டாா்கள்நீ எம் இனத்தின் வீரத்தாயல்லவா...!அம்மா உன் கண்ணீரின்வலி எனக்கு புரிகிறதுநான் உன் மகள் அல்லவா....!அம்மா உன் வலியின் கொரூரத்தைஉன் கண்கள் கூறுதம்மா...!தாயே உன் விழியில் கசியும்நீரின் வலியைநான்...

ஆறாத ரணங்களுக்குநடுவே….!கொஞ்சம் கொஞ்சமாகஎன்னைக் கொல்லும்சுடுசொற்களுடன் கூடியஉயிரைப் பறிக்கும்கொடூர நோய்களுக்குநன்றி கூறி…மனதை கல்லாக்கிநம்பிக்கையை மட்டும்என்னுள் ஆழ வேரூன்றிநிலைமாறும் உலகில்நானும் வாழ்ந்திடத்தான்ஆசைகொள்கிறேன்..!வஞ்சக மனிதா்களின்சொல்லிடையில்சிக்கித்தவிக்கும்குட்டி மான் நான்!என்ன செய்வேன் கடவுளே…!மென்மையானஎன்னுள்ளத்தில் சிலா்குத்திச் செல்லும்போதும்கூட…இன்னும்தன்னம்பிக்கையைஎன் ஆயுதமாகக் கொண்டுஉங்கள் அனைவா்முன்னும் வீரப்பெண் போல்உலா வருகின்றேன்!!

நெஞ்சினிலே வீரம் தொலைந்துகண்களிலே ஏக்கம் வளர்கிறதேஇன்று மிச்சமிருக்கும் கம்பீரம் இங்கேமதுரை மீனாட்சியம்மன் கோபுரம் மட்டும்தான்பாண்டிய நாட்டுப் பறவைகள் கூடகதைகளில் கோழைக்கு வீரம் சொல்லும்அவன் சுமந்து வந்த தமிழ் மக்களே ஏழ்மையிலும் விழாத உன் வீரமெங்கே?மண்டியிடாத உன் மானம்வண்டிகட்டி போனதெங்கே தெவிட்டாத உன் வாய்த்தமிழ்தெவிட்டிவிட்ட மாயமென்ன வாய்க்குள்ளே வாளைப்போல் வளைந்துநாவின்மேல் பால் சுரந்த தமிழெங்கேதாலாட்டு முதல் விளையாட்டு வரைவிண்ணுலகம் வியக்கும் உன் கலையெங்கேவிளைச்சல்...

அம்மா சயனிகா! ஒருஆறு அல்லது ஏழுவயதிருக்குமா உனக்குசாய்ந்தாடம்மா சாய்ந்தாடம்மாஎன பெற்றவர் தோழில்ஊஞ்சலாடும் பருவம்.சிவப்புச் சட்டையில்இன்று பூத்த ரோஜாபோல்புன்னகைப் படம்...நீ செங்குருதியில்தோய்ந்த படமாய்எம் கண்களுக்குசெய்தியாய்வந்ததம்மா...சுமந்து பெற்றுபாலூட்டித் தாலாட்டியதாய்க் கரமே உன்னைக்குத்திக்கொன்ற கொரூரம்எப்படி ஆனது..பசியால் வந்த மரணம்நல்லதங்காள்தன் பிள்ளைகளைபாழும் கிணற்றில் தள்ளியது.பசி தெரியா மண்ணில்இதுவசதியால்வசதியாய்வந்த மரணமா!இறைவன் அவதாரமானஅன்னைக்குமண்ணில்இப்படியும் அவதாரமா..மண்ணில் புதைந்தஎம் தேசப் புதல்வருக்காய்சிவப்புக்கொடி தாங்கிநின்ற உன்னைசெங்குருதியில்நனைத்துபாடையேற்றிவிட்டதே ஒரு #பேய்த்தாய்மை.நன்றி - Sriskandarajah

காட்டிக்கொடுத்து விட்டு கை கால்நீட்டிக் கொண்டிருந்து வடிவாய்தங்கத்தட்டில் சாப்பிடுகிறார்கள்வெக்கங் கெட்டு தாங்களும்தமிழன் என்று சொல்லி சிலபேர்!விடுதலையின் வேர்களைஅடியோடு கிளறியெறிந்துசிங்களம் போட்ட பிச்சைக்காய்மாவீரர் இலட்சியங்களை கூடகொச்சை படுத்தி கேவலப்படுத்தியகேடுகெட்ட குள்ளநரிக் கூட்டமொன்று!வெள்ளை வேட்டியோடு இப்போவீட்டுக்கு வீடு வருகிறார்களாம்பாதிக்கப்பட்ட உங்களுக்குநீதி பெற்றுத் தருகிறோம் என்று!ஆனால் நட்டநடு வீதியில் விட்டதேஇந்த வீணையோடு வீட்டுக்காரரும்கருணாவும் கள்ளக்கூடங்களும்தான்!பாலாண்ணாவின் மூத்திரத்தை(மன்னித்டுங்கள் இந்த வார்த்தைக்கு)முதலில் பருகச் சொல்லுங்கள்சுமந்திரனையும் சார்ந்தவர்களையும்அந்தப் பெயரைக்கூடச் சொல்லத்தகுதியற்ற...

பக்கத்து வீட்டு பொடியன் ஒன்றுபடிப்பும் ஏறவில்லை!பதினேழு வயசில் அவருக்குபல்சர் வேணுமாம் - இல்லைபாய்வாராம் ரெயிலிலிலஇத்தனைக்கும் தந்தை இல்லாமல் தாய்பத்து வீட்டில் பாத்திரம் கழுவிபல்லிளிச்சு கடன் வாங்கி தங்கையையும் இவனையும் படிக்க வைக்கபட்டபாடு ஊரறியும்.ஒத்தப்பெடிப்புள்ளையெண்டு தாய்ஒன்னும் குறைவிட்டதில்லை!கஷ்டம் எண்டா என்னண்டு தெரியாம வளர்த்ததால இன்னைக்குகழுத்து வர வந்து நிக்கு!ஐஞ்சு நாளைக்குள்ளஐம்பாதயிரம் வேணுமாம்அப்பிள் போன் வாங்க - இல்லைஅசிட் குடிப்பாராம்!அழுகுது தாய் மனிசிஅப்பு ராசா...

எத்தடை வரினும் முன்னேறு -- மனஇடரினைக் கிழித்தே விண்ணேறு! -- கடல்முத்தினைப் போலே ஒளிவீசு! -- நீமூடரைச் செதுக்கும் உளிவீசு!கத்தியின் மீதும் நடைபழகு -- சிலகயவரை ஒழிக்கும் படைபழகு! -- உன்முத்திரை பதிப்பாய் காலடியில் -- கொஞ்சம்முயன்றால் அடைவாய் நாலடியில்!புல்லையும் வில்லாய் நீமாற்று -- வரும்புயலிலும் அணையாத் தீஏற்று! -- பெருங்கல்லையும் நொறுக்கும் வலிமைபெறு -- எவரின்கண்களின் முன்னும் எளிமைபெறு!முல்லையைப் போலே...